IZBA RZEMIESLNICZA MAZOWSZA, KURPI I PODLASIA W WARSZAWIE
00-801 Warszawa, ul. Chmielna 98
tel. 22 620 50 11, 22 123 77 88,   fax 22 620 69 64   e-mail: izba@izbarzem-mkp.com.pl
ISO 9001-2008 i KSU
Czcionka:

Izba powstała w 1973 roku jako Wojewódzka Izba Rzemieślnicza w wyniku zmian organizacyjnych w ramach działających już organizacji Rzemiosła na Mazowszu.

Pierwsze wzmianki o powołaniu Izby Wojewódzkiej Warszawskiej są z 1929r. Przyjmując więc tę datę jako datę powstania Izby w 2013 roku obchodzilibyśmy jubileusz 84 – lecia.

Izba Wojewódzka Warszawska powstała na mocy Rozporządzenia Prezydenta powołującego Izby Rzemieślnicze. Siedzibą Izby było miasto Włocławek do 1936r., a później do września 1939 r. Izba działała w Płocku.

W 1973 roku po integracji Delegatury Centralnego Związku Rzemieślniczych Spółdzielni Zaopatrzenia i Zbytu, Delegatury Ogólnopolskiego Zrzeszenia Prywatnych Wytwórców   z Izbą Rzemieślniczą powstały 2 Izby :

- Izba Rzemieślnicza w Warszawie oraz

- Wojewódzka Izba Rzemieślnicza w Warszawie dla rzemiosła i jego organizacji z terenu Województwa.

Nowo powołana Wojewódzka Izba Rzemieślnicza w Warszawie postawiła przed zrzeszonym rzemiosłem zadanie aktywnego włączania swojej działalności w społeczno – gospodarczy rozwój województwa, a przed organizacjami terenowymi obowiązek udzielenia rzemiosłu skutecznej pomocy organizacyjno – technicznej w realizacji stawianych przed nim zadań.  

                W chwili powołania Izby na terenie jej działalności czynnych było około 16 tysięcy zakładów zatrudniających 28 tysięcy osób. Rzemieślnicy zrzeszeni byli w 29 powiatowych cechach rzemiosł różnych, a czwarta ich część należała do 29 spółdzielni.

Stan rzemiosła działającego na terenie Wojewódzkiej Izby Rzemieślniczej, na tle innych wysoko zurbanizowanych województw, charakteryzował się stosunkowo słabą bazą techniczną, niskim stanem zatrudnienia na jeden zakład, słabym poziomem kwalifikacji zawodowych i brakiem tendencji rozwojowych.

Na przestrzeni dwóch lat 1973 – 1974 zahamowany został nie tylko spadek ilości zakładów, ale nastąpił ich wzrost o 2 tysiące.

W 1975r, w wyniku zmian w podziale administracyjnym kraju oraz procesów integracyjnych, terenem działalności Izby objęte zostały 4 nowo utworzone województwa : ciechanowskie, ostrołęckie, płockie i siedleckie.

W wyniku zmiany terenu działania Izby liczba zakładów rzemieślniczych i zrzeszonych organizacji uległa znacznemu zmniejszeniu. Ilość zakładów rzemieślniczych zmniejszyła się o ponad 6 tysięcy; liczba zatrudnionych w zakładach o ponad 14 tysięcy, a więc przekazaliśmy na teren działania innych izb poważny potencjał gospodarczy rzemiosła, stanowiący w dużej mierze dorobek działalności Izby w latach 1973-1974.

Na terenie działalności Wojewódzkiej Izby Rzemieślniczej pozostało rzemiosło słabe ekonomicznie, o stosunkowo niskiej bazie technicznej.

Zmniejszyła się również ilość zrzeszonych w Izbie jednostek: do Izby m.st. Warszawy przeszło 6 cechów oraz 12 spółdzielni rzemieślniczych, do Izby Rzemieślniczej w Łodzi – Cech i Spółdzielnia Rzemieślnicza w Sochaczewie. Włączono natomiast do Izby 4 Cechy i Spółdzielnie Rzemieślnicze w Działdowie, Kutnie, Łęczycy i Łukowie. Ostatecznie Izba nasza zrzeszała 22 cechy i 13 spółdzielni rzemieślniczych.

Przed Izbą stanęło nowe, bardzo poważne zadanie zintegrowania środowiska rzemieślniczego i umocnienia samorządności organizacji rzemieślniczych. Najważniejszym jednak zadaniem było podjęcie działań zmierzających do dalszego rozwoju rzemiosła i jego ukierunkowania w ścisłym powiązaniu z planami społeczno – gospodarczymi nowo powstałych województw.

Wspominając pierwsze lata istnienia naszej organizacji i złożoność zadań, jakie należało wówczas realizować, nie można zapomnieć o pierwszych działaczach samorządowych Izby.   19 lutego 1973 r I Zjazd Delegatów Rzemiosła byłego województwa warszawskiego uchwalił Statut Izby i dokonał wyboru Rady Izby. Przewodniczącym Rady został Roman Krupski z Pułtuska, a jego zastępcami Tadeusz Koślarz z Pruszkowa i Kazimierz Modzelewski z Sochaczewa. Prezesem Zarządu został Jerzy Graczyk, a jego zastępcami : Julian Jodełko, Janusz Peczlewicz i Włodzimierz Stempniewicz. Do Zarządu powołani zostali również Jan Drzewiecki, Czesław Kubaś i Józef Rudziński.

Należy podkreślić, że poważną rolę w zakresie dalszego ekonomicznego i organizacyjnego umacniania cechów i spółdzielni rzemieślniczych spełniali powołani w 1975 roku pełnomocnicy Zarządu Izby na 4 województwa.

Działalność nowo powstałej Izby była wielokierunkowa i pełna dynamiki.

Podkreślić należy, że od początku swojego istnienia Izba przywiązywała ogromną wagę do współpracy z terenową administracją państwową i zawsze ta współpraca układała się pomyślnie, przynosząc korzyści rzemiosłu i środowiskom lokalnym.

Warunki obiektywne oraz działania Izby i zrzeszonych w niej organizacji powodowały, że systematycznie rosła ilość zakładów rzemieślniczych, ilość zatrudnionych pracowników i uczniów rzemiosła, a równocześnie wzrastała wartość produkowanych artykułów i świadczonych dla ludności usług. Umacniana była samodzielność i samorządność organizacji rzemieślniczych, rosła ranga i znaczenie samorządu.

W wyniku zmian ustrojowych w Kraju w 1977r została zmieniona nazwa Izby na Międzywojewódzką Izbę Rzemieślniczą w Warszawie.

W okresie tym nastąpiły zmiany w składzie Zarządu Izby. Z powodu przejścia Jerzego Graczyka do pracy państwowej, na Prezesa Zarządu powołano Tadeusza Ormańca. W Zarządzie znaleźli się także Jan Rudzki i Roman Chmielewski. Członkami Zarządu byli również czterej pełnomocnicy na poszczególne województwa : Kazimierz Smoliński, Lech Kosiakowski, Jarosław Olbryś, i Kryspin Czyżewski. Zaznaczyć należy, że pełnomocnicy spełniali poważną rolę jako łącznicy pomiędzy organizacjami rzemiosła, a instytucjami politycznymi i organami administracji.

W międzyczasie skład Zarządu Izby oraz Rady ulegał zmianom i coraz to inni koledzy z terenu starali się swoją pracą służyć rzemiosłu naszych województw.

W 1985r Prezesem Zarządu została Barbara Szczerba – Walaszczyk, zastępcami Roman Sopyła, Robert Gortat oraz Zdzisław Łapiński; członkami – Lucjan Byliński, Ryszard Dobrowolski, Zenon Gerwatowski, Alfred Krasuski, później także Zdzisław Ciszewski i Marian Śmigielski. Radzie Izby przewodniczył Mieczysław Jakubowski z Mińska Mazowieckiego. Zastępcami Przewodniczącego byli Mieczysław Lipowski z Płocka i Janusz Wiśniewski z Płońska; Sekretarzem Rady Edward Chmielewski z Wyszkowa.  

W okresie tym nastąpiła zmiana Pełnomocnika Zarządu na województwo siedleckie, którym został Janusz Bańkowski.

W latach następnych rzemiosło na naszym terenie, mimo różnego typu trudności, systematycznie się rozwijało. Corocznie wzrastała liczba zakładów rzemieślniczych, pracowników i uczniów oraz liczba rzemieślników zrzeszonych w 17 spółdzielniach.

W 1988 r liczba zakładów rzemieślniczych przekroczyła 17 tysięcy, w tym ponad 13 tysięcy zakładów usługowych, pracowników 31 tysięcy, a uczniów 3 tysiące.

Rozwijał się eksport realizowany za pośrednictwem Spółdzielni rzemieślniczych i z każdym rokiem zwiększał się dzięki uczestniczeniu rzemiosła w licznych imprezach akwizycyjno – handlowych organizowanych w kraju i zagranicą.

W tym okresie organizacje rzemieślnicze prowadziły również ożywioną działalność oświatową, kulturalno wychowawczą i socjalną. Cechy stały się znaczącymi ośrodkami kultury w swoich regionach. Niektóre imprezy cechowe i izbowe weszły do środowiskowych i lokalnych tradycji jak np. przeglądy amatorskich zespołów artystycznych, wystawy prac uczniów rzemiosła, turnieje wiedzy o rzemiośle, rajdy samochodowe, turnieje tenisa stołowego. Amatorskie zespoły uczestniczyły w wielu imprezach ogólnopolskich i zdobywały wyróżnienia.

Równie wiele uwagi poświęcano działalności socjalnej, obejmując nią rzemieślników, pracowników organizacji rzemiosła, pracowników i uczniów zakładów rzemieślniczych oraz członków ich rodzin. Do podstawowych form tej działalności należały wczasy, sanatoria, obozy młodzieżowe, kolonie, zimowiska i pomoc materialna. Izba dysponowała własną bazą, którą stanowił Ośrodek Wypoczynkowy w Gąsiorowie.

Podsumowując dorobek lat, działalności Izby trzeba mocno podkreślić, że działacze samorządowi i pracownicy realizowali w pełni wszystkie zadania statutowe Izby i jednostek samorządowych, a zaangażowanie i zapał działaczy samorządowych były wyjątkowe i niepowtarzalne.

Rok 1989 rozpoczął nowy etap w życiu społeczeństwa i całkowicie odmienił warunki funkcjonowania rzemiosła. Rozpoczęły się wielkie przemiany ustrojowo – gospodarcze w Polsce i krajach byłego obozu socjalistycznego. Nowa polityka gospodarcza, a konkretnie przyjęcie przez rząd represyjnego programu wyjścia z kryzysu gospodarczego, miała olbrzymi wpływ na działalność gospodarczą zakładów i organizacji rzemiosła.

Nastąpiły drastyczne ograniczenia produkcji i usług rzemieślniczych. Wiele zakładów w 1990 roku zawiesiło swoją działalność lub zaprzestało jej prowadzenia. Podstawowymi przyczynami takiego stanu były drastyczne obciążenia finansowe, niedostępność kredytów oraz obniżenie zamożności społeczeństwa a także utracone rynki zbytu na wschód.   W związku z wejściem w życie nowych ustaw o podejmowaniu działalności gospodarczej i o rzemiośle, wprowadzających prawo do zrzeszania się podmiotów gospodarczych na zasadzie dobrowolności , w sposób istotny zmieniły się warunki działania organizacji rzemiosła.

Poważnie zmniejszyła się liczba zrzeszonych w cechach rzemieślników na koniec 1990 r. zrzeszonych było niewiele ponad 8 tysięcy zakładów. Nastały dla Izby i zrzeszonych w niej organizacji lata bardzo trudne. Szczupłość środków finansowych wymagała gruntownych zmian w strukturze zatrudnienia biura Izby i ograniczenie go do minimum - w sumie zmniejszono ilość zatrudnionych osób z 63 do 38, a na początku 1989r do 27 osób.

Zmienne warunki działalności rzemieślniczej, określane przez ciągle zmieniające się prawo tworzące nową rzeczywistość gospodarczą kraju, wymagały od organizacji rzemiosła nieustannego określania nowych zadań i ustalania kierunków działania.

W tym tak niespokojnym dla rzemiosła okresie, nastąpiły zmiany w składzie Zarządu Izby : Prezesem został Mieczysław Lipowski, a jego zastępcami zostali Jerzy Lewandowski, Zdzisław Ciszewski, Władysław Wawdejuk, Członkami Roman Sopyła, Marian Biedrzycki, Jarosław Olek, Alfred Krasuski, Józef Gołębiewski, Marian Śmigielski i Antoni Pasterkiewicz.

Organizację pracy biura Izby, zgodnie z udzielonym pełnomocnictwem powierzono pełniącemu do tego czasu funkcję Zastępcy Prezesa Zarządu Zdzisławowi Łapińskiemu.

Funkcję Przewodniczącego Rady powierzono Andrzejowi Wojtkowiakowi, a na jego zastępcę powołano Macieja Zembrzuskiego.

W październiku 1993 roku na VI Zjeździe Delegatów Cechów i Spółdzielni rzemieślniczych uchwalono nowy Statut Izby, który wprowadził istotne zmiany w strukturze organizacyjnej Izby. Zgodnie z nowym Statutem zlikwidowano Radę Izby, a Zarząd w okresie między Zjazdami stał się najwyższym organem uchwałodawczym. W skład Zarządu weszli wyłącznie rzemieślnicy. Na Zjeździe tym wybrano Zarząd Izby w następującym składzie :

Prezes Zarządu – Władysław Wawdejuk, Zastępcy – Zdzisław Ciszewski, Mieczysław Lipowski i Roman Sopyła, Członkowie Jerzy Lewandowski, Marian Białobrzeski, Andrzej Bryłka, Bonifacy Cichocki, Wojciech Malczyk, Włodzimierz Sokół, Leszek Przeździecki i Zenon Napierski.

W 1993 roku w dalszym ciągu zmniejszała się ilość zakładów rzemieślniczych zrzeszonych w cechach i spółdzielniach. Mimo wszystkich trudności Izba i zrzeszone w niej organizacje nie zaprzestawały szukać sposobów na przetrwanie i na kolejnych, odbywanych corocznie Zjazdach Delegatów Cechów i Spółdzielni Rzemieślniczych analizowały swój dorobek i precyzowały nowe zadania. Cały czas przyświecała nam nadzieja, że szybko nastąpią zmiany w związku z mającą wejść w życie ustawą o samorządzie gospodarczym, w której znajdą się zapisy zgodne z oczekiwaniami rzemiosła.

Na X Zjeździe Delegatów w 1997 roku podsumowując dorobek Izby i naszych organizacji za okres 4-letniej kadencji władz samorządowych Międzywojewódzkiej Izby Rzemieślniczej, z niepokojem stwierdzono, że sytuacja rzemiosła w Polsce jest coraz trudniejsza.

Zjazd ten dokonał również zmian w składzie Zarządu Izby na następną kadencję ; Prezesem Zarządu został Marian Edmund Ząbek, Wiceprezesami Józef Gołębiewski, Włodzimierz Sokół, Roman Sopyła, członkami Mieczysław Byks, Andrzej Kowalski, Miron Napiórkowski, Władysław Wawdejuk, Bonifacy Cichocki, Wojciech Malczyk, Wiesław Tomczak i Tadeusz Wyszyński.  

Przedstawicielem Izby w Zarządzie Związku Rzemiosła Polskiego został i jest dotychczas Kolega Wojciech Malczyk.

Brak jakichkolwiek preferencji podatkowych i w dostępie do kredytów oraz rygory gospodarki rynkowej spowodowały, że od 1993 r. do końca 1996r ubyło w cechach około tysiąca zakładów, a w spółdzielniach ponad 300.

Praca Izby w tym okresie koncentrowała się na administrowaniu posiadanym majątkiem, działalności informacyjno – doradczej i opiniodawczej, działalności marketingowo – promocyjnej, działalności oświatowej, a także na pogłębianiu współpracy z władzami wojewódzkimi.

W 1998 roku kolejny Zjazd Delegatów uchwalił zmianę nazwy Izby, która obowiązuje do dnia dzisiejszego tj. Izba Rzemieślnicza, Mazowsza Kurpi i Podlasia w Warszawie.

Rok 1999 był rokiem historycznym dla naszej Izby, w miesiącu czerwcu podczas Mszy Świętej na błoniach siedleckich Rzemiosło zrzeszone w naszej Izbie spotkało się z Ojcem Świętym Janem Pawłem II, któremu został wręczony przez Prezesa Izby dar ufundowany przez całe Rzemiosło Mazowsza, Kurpi i Podlasia.  

W 1999 roku następuje również zmiana podziału administracyjnego kraju, która kolejny raz przynosi zmiany w Izbie. Z Izby odchodzi Cech w Działdowie, a do Izby Przystępują Cechy z Żyrardowa i Łosic. W 2001 roku do Izby przystępuje Ogólnopolskie Stowarzyszenie Parkieciarzy i w 2002r Cech Rzemiosł Różnych z Mszczonowa.   Kolejnymi członkami Izby zostają w 2011 r. Cech Naturopatów i Hipnotyzerów oraz w 2013 r. Polskie Stowarzyszenie Posadzkarzy.

W 2001 roku Zjazd Delegatów organizacji zrzeszonych w Izbie wybiera Zarząd na kolejną kadencję. Skład Zarządu : Prezes Zarządu Marian Edmund Ząbek, Wiceprezesi Włodzimierz Sokół i Władysław Wawdejuk, członkowie Zygmunt Celiński, Józef Gołębiewski, Andrzej Kowalski, Wojciech Malczyk.

Obecnie działający Zarząd wybrany został podczas obrad Zjazdu Delegatów w dniu 14 czerwca 2013 r.

Prezesem Zarządu Izby wybrany został Mieczysław Lipowski

Zastępcami są : Zbigniew Kołodziej i Włodzimierz Sokół

Sekretarzem Izby – Ryszard Bednarski

Członkami Zarządu Izby: Kazimierz Banaszek, Andrzej Kowalski, Włodzimierz Ostrowski.

W celu podwyższenia jakości pracy Izby od 2002 roku w Izbie działa system zarządzania jakością dla izb rzemieślniczych zgodny z obecną normą ISO 9001:2008 .

W mijającym 40 – leciu w działalności Izby, rzemiosła i zrzeszonych organizacji rzemieślniczych jedną z głównych dziedzin była działalność w zakresie oświaty zawodowej. W tym obszarze podejmowanych było szereg działań i rozwiązywanych problemów służących doskonaleniu, organizacji i przebiegu nauki zawodu, systemu egzaminacyjnego, w tym szczególnie organizacji i przebiegu sesji egzaminacyjnych prowadzonych przez izbowe komisje egzaminacyjne. Nadrzędnym jednak celem wszystkich tych działań było stałe podnoszenie poziomu kształcenia młodocianych pracowników w zakładach rzemieślniczych.

Na przestrzeni ubiegłych lat na I, II i III roku nauki średnio praktyczną naukę zawodu w zakładach rzemieślniczych pobierało około 4000   młodocianych pracowników.

Wśród zawodów cieszących się największym zainteresowaniem młodzieży wymienić można: mechanika pojazdów samochodowych, fryzjera, cukiernika, piekarza, stolarza, montera instalacji i urządzeń sanitarnych, elektryka, lakiernika i blacharza samochodowego

W okresie 40 -letniej działalności Izby kwalifikacje zawodowe ogółem uzyskało 63085 osób, z tego czeladnika 52883 i mistrza 10202.

Ważnym, ustawowo nadanym, zadaniem Izby i zrzeszonych organizacji cechowych jest sprawowanie nadzoru nad przygotowaniem zawodowym młodocianych pracowników w rzemiośle. Zarząd Izby w oparciu o delegację ustawową przekazał zrzeszonym Cechom uprawnienia do jego sprawowania. Na tą okoliczność podpisane zostały stosowne porozumienia o współpracy.

Kolejnymi działaniami Izby, które mają na celu realizację zadań statutowych Izby, a zwłaszcza ochronę interesów zrzeszonego w nim rzemiosła to aktywne uczestniczenie przedstawicieli Izby w Wojewódzkiej Komisji Dialogu Społecznego i Wojewódzkiej Radzie Zatrudnienia.

Ponadto w wyniku zwyczajowo ułożonej współpracy i podpisanymi porozumieniami utrzymywane są bieżące kontakty z Powiatowymi i Wojewódzkimi Urzędami Pracy oraz Mazowiecką Komendą OHP. Przedstawiciele cechów uczestniczą w pracach Powiatowych Rad Zatrudnienia.

W latach 2003-2005 Izba realizowała i uczestniczyła w projektach Unijnych tj.: - Leonardo da Vinci i Kapitał ludzki

Nieukrywaną chlubą naszej Izby jest własny Ośrodek Wypoczynkowy w Zakopanem. Rokrocznie z ośrodka tego korzysta około 450 osób. Więcej niż połowa to rzemieślnicy wraz z rodzinami oraz pracownicy zakładów rzemieślniczych.

W ostatnich dwu latach decyzjami Zjazdów Izbowych oraz Zarządu Izby Ośrodek został poddany gruntownemu remontowi oraz udało się wreszcie po kilkuletnich zabiegach wykonać przyłącze gazowe, co powinno wpłynąć na obniżenie kosztów eksploatacji obiektu. Odnowione i zmodernizowane zostały pokoje gościnne, wymienione meble i wyposażenie, ocieplono i uszczelniono przyziemie, zmodernizowano kotłownię, wykonano przyłącze gazowe co pozwoliło zmienić ogrzewanie Ośrodka z elektrycznego na gazowe.